Resim sanatımızın en büyük ustalarından biriydi Nuri İyem. Resimlerinde Anadolu kadınlarıydı başrolde, gözleriyle, suskunlukları ile...
Ne diyor bir resminde Nuri İyem:
“Aşar gider bir gözleri sürmeli gecekondu güzeli”
Nuri İyem’in resimlerinde onun kadınlarının ağızlarına sanki kilit vurulmuş. Sessiz gözleri ve bakışlarıyla haykırmak sevinçlerini, acılarını, ağıtlarını, isyanlarını söylemek için ağızlarını açıyorlar.
Sanatçının her eserinde önümüze gelen, uzun yollar koca yürekli bu adamın kalbine çıkmakta.
Bütün halk katmanlarının belleğini gözler önüne serer.
Oktay Akbal 1980 tarihli yazısında şylö diyerek yüceltir:
“Kimse inanmaz; bir nuridir gelmiş geçmiş Türk ressamları arasında. Avrupa görmeyen iyemle eşidir Paris’i bilmeyen, görmeyen, bilmek için de aşırı tutkusu olmayan. Yapıtları, müzeleri görmedi. Demek ille de görmek, gezmek değil sanatçıyı büyük ve önemli kılan; kendi içtenliği, aydmlığı, içindeki mücevher.”